"ಹಾಸ್ಯ .....ಲಾಸ್ಯ"

೧)ಕಾಡಿನಲ್ಲಿ ಹುಲಿಯೊಂದರ ಮದುವೆ ನಡೆಯುತ್ತಿತ್ತು.ಮದುವೆಗೆ ಹುಲಿಗಳ ಬಾರಾತ್ ಹೋಗುತ್ತಿತ್ತು.ಬ್ಯಾಂಡ್ ನ ತಾಳಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ಹುಲಿಗಳೆಲ್ಲಾ ಕುಣಿಯುತ್ತಿದ್ದವು.ಅವುಗಳ ಮಧ್ಯೆ ಆ ಎಲ್ಲಾ ಹುಲಿಗಳಿಗಿಂತ ಜೋರಾಗಿ ,ಹೆಚ್ಚು ಜೋಶ್ ನಿಂದ ಇಲಿಯೊಂದು ಡ್ಯಾನ್ಸ್ ಮಾಡುತ್ತಿತ್ತು.ಯಾರೋ ಒಬ್ಬರು ಇಲಿಯನ್ನು ಕೇಳಿದರು "ಹುಲಿಗಳ ಬಾರಾತ್ ನಲ್ಲಿ ನಿನ್ನಂತಹ ಇಲಿಗೇನು ಕೆಲಸ?ಹುಲಿಗೂ ,ಇಲಿಗೂ ಎಲ್ಲಿಯ ಸಂಬಂಧ?". ಅದಕ್ಕೆ ಇಲಿ  "ಇದು ಸೂಕ್ಷ್ಮ ವಿಷಯ.ನಿಮಗೆಲ್ಲಾ ಅರ್ಥವಾಗೊಲ್ಲಾ ಬಿಡಿ"ಎಂದು ಹಾರಿಕೆಯ ಉತ್ತರ ನೀಡಿತು. ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದವರು 'ಪರವಾಗಿಲ್ಲಾ ಹೇಳು,ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊತೀವಿ"ಎಂದು ಬಲವಂತ ಮಾಡಿದರು.ಅದಕ್ಕೆ ಇಲಿ  "ನಾನೂ ಮದುವೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವ  ಮುಂಚೆ ಹುಲಿಯಾಗೇ ಇದ್ದೆ ,ನಂತರವಷ್ಟೇ ಇಲಿಯಾದೆ "ಎಂದು ತನ್ನ  ನೃತ್ಯ ಮುಂದುವರಿಸಿತು!

೨)ಬಾರ್ ಒಂದೊರಲ್ಲಿ ಕುಡುಕನೊಬ್ಬ ತನ್ನ ಮಿತ್ರನಿಗೆ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದ "ನಿನ್ನೆ ರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡು ಗಂಟೆಗೆ ಮನೆ ಹತ್ತಿರ ಹೋದಾಗ ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಕಳ್ಳನೊಬ್ಬ ನನ್ನ ಮನೆಗೆ ನುಗ್ಗಿದ"."ಕಳ್ಳನಿಗೆ ಏನಾದರೂ ಸಿಕ್ಕಿತೆ ?"ಮಿತ್ರನ ಪ್ರಶ್ನೆ. ಅದಕ್ಕಿವನ ಉತ್ತರ "ಓಹೋ ಸಿಗದೇ ಏನು! ಚೆನ್ನಾಗಿಯೇ ಸಿಕ್ಕಿದೆ .ಒದೆ ತಿಂದು ಆಸ್ಪತ್ರೆ ಸೇರಿದ್ದಾನೆ.ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಅವನನ್ನು ನಾನು ಎಂದು ತಪ್ಪು ತಿಳಿದು ಸಿಟ್ಟು ತೀರಿಸಿಕೊಂಡಳು !!.......ಪಾಪ ...ನನ್ನ ಬದಲು ಅವನು ಸಿಕ್ಕಿ ಹಾಕಿಕೊಂಡ.ಸಧ್ಯ ನಾನು ಬಚಾವಾದೆ "ಎಂದು ನಿಟ್ಟುಸಿರು ಬಿಟ್ಟು ಮತ್ತೊಂದು ಪೆಗ್ ಏರಿಸಿದ.

ಹಾಸ್ಯಮೇವ ಜಯತೆ- -"ಸಂಶಯವೇ ಬೇಡ!!"

ಒಬ್ಬಾತ ಒಂದು ಗಿಳಿಯನ್ನು ಕೊಂಡು ಕೊಳ್ಳಲು ಪಕ್ಷಿಗಳನ್ನು ಮಾರುತ್ತಿದ್ದವನ ಬಳಿ ಹೋದ.ಸುಂದರವಾಗಿದ್ದ ಗಿಳಿಯೊಂದನ್ನು ಇಷ್ಟಪಟ್ಟ.ಆದರೆ ಅದರ ಬೆಲೆ ಒಂದು ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ,ಸ್ವಲ್ಪ ಹೆಚ್ಚಿನಿಸಿತು.ಆತ,ಅಂಗಡಿಯಾತನನ್ನು 'ಈ ಗಿಳಿ ಇಷ್ಟೊಂದು ಬೆಲೆ ಬಾಳುವಂತದ್ದೇ?ಎಂದು ಕೇಳಿದ.ಆ ಅಂಗಡಿಯವನು 'ಆ ಗಿಳಿಯನ್ನೇ ಕೇಳಿ ಬಿಡಿ'ಎಂದ.ಗಿರಾಕಿ ಗಿಳಿಗೆ ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಹಾಕಿದ.ಅದಕ್ಕೆ ಆ ಗಿಳಿ "ಸಂಶಯವೇ ಬೇಡ"ಎಂದಿತು.ಗಿಳಿ ನೀಡಿದ ಜಾಣ ಉತ್ತರದಿಂದ ಗಿರಾಕಿ ಬಹಳ ಪ್ರಭಾವಿತನಾದ.ಹಿಂದೆ ಮುಂದೆ ನೋಡದೆ ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ಕೊಟ್ಟು ಗಿಳಿಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದ.ಅಂತಹ ಜಾಣ ಮಾತನಾಡುವ ಗಿಳಿಯನ್ನು ಖರೀದಿಸಿದ ತನ್ನ ಜಾಣ್ಮೆಯ ಬಗ್ಗೆ ಹೆಮ್ಮೆ ಪಟ್ಟುಕೊಂಡ.ಅದನ್ನು ತನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಮಕ್ಕಳಿಗೆ ತೋರಿಸುವ ಆತುರದಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬಂದ.ಎಲ್ಲರ ಮುಂದೆ ಗಿಳಿಯನ್ನು ಮಾತನಾಡಿಸಲು ಶುರುಮಾಡಿದ.ಗಿಳಿಯನ್ನು"ನಿನ್ನ ಹೆಸರೇನು ಜಾಣಮರಿ ?"ಎಂದ.ಅದಕ್ಕೆ ಗಿಳಿ "ಸಂಶಯವೇ ಬೇಡ"ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿತು.ಗಿರಾಕಿ ನಿರಾಸೆಯಿಂದ "ನಿನಗೆ ಬೇರೇನೂ ಮಾತಾಡಲು ಬರುವುದಿಲ್ಲವೇ?"ಎಂದ.

ಅದಕ್ಕೆ ಗಿಳಿ "ಸಂಶಯವೇ ಬೇಡ "ಎಂದು ಉತ್ತರಿಸಿತು.ಗಿರಾಕಿಗೆ ತಾನು ಮೋಸ ಹೋದದ್ದು ತಿಳಿಯಿತು.ತಲೆಯ ಮೇಲೆ ಕೈ ಹೊತ್ತು ಕುಳಿತ.ಸಿಟ್ಟಿನಿಂದ ಗಿಳಿಗೆ"ನಿನ್ನಂತಹ ಸಾಮಾನ್ಯ ಗಿಳಿಯೊಂದಕ್ಕೆ ಸಾವಿರ ರೂಪಾಯಿ ತೆತ್ತ ನಾನು ನಿಜಕ್ಕೂ ಮೂರ್ಖನೆ ಸರಿ!"ಎಂದ.ತಟ್ಟನೆ ಗಿಳಿಯಿಂದ ಉತ್ತರ ಬಂತು,"ಸಂಶಯವೇ ಬೇಡ!!!"

(ಸಾಧಾರಿತ) 

"ಪುದೀನಾ....ಪುದೀನಾ....!!"

ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು.ರಾಯಚೂರಿನ ಶಾಖೋತ್ಪನ್ನ ಕೇಂದ್ರದ ಶಕ್ತಿನಗರದ ಕಾಲೋನಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವಾಸ.ಮಕ್ಕಳಿನ್ನೂ ಸಣ್ಣವರು.ರಜಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮಾಮೂಲು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನ ಎಂಟು ಗಂಟೆ ಎಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ  ನಿಜಕ್ಕೂ ತಲೆ ಬಿಸಿಯಾಗುವ ಸಮಯ.ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ ರೆಡಿ ಮಾಡಬೇಕು,ಬೆಳಗಿನ ನಾಸ್ತಾ ತಯಾರು ಮಾಡಬೇಕು.ನಂತರವೇ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳವಾಗಿ ಉಸಿರಾಡಬಹುದು!ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ದೋಸೆಗೆ ಯಾವ ಚಟ್ನಿ ಹೊಂಚುವುದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವಳಿಗೆ ಹೊರಗೆ 'ಪುದೀನಾ,ಪುದೀನಾ' ಎಂದು ಕೂಗುವ ಸದ್ದು ಕೇಳಿತು.ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೊಪ್ಪು ,ತರಕಾರಿ ಮಾರುವವರು ಬರುತ್ತಿದುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು.ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಸೈಕಲ್ ಹಿಂದೆ ಬುಟ್ಟಿಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನನ್ನು 'ಇಲ್ಲಿ ಬಾರಪ್ಪಾ' ಎಂದು ಕರೆದು ಪುದೀನಾ ಕೊಳ್ಳಲು ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಹಣ ತಂದು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ.......ಅವನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಮೀನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು .....'ಮೀನಾ .....ಮೀನಾ' ...ಎಂದು ಕೂಗಿದ.ಶುದ್ಧ ಶಾಖಾಹಾರಿಯಾದ ನನ್ನವಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೌಹಾರಿ ,ಏನು ಹೇಳುವುದೋ ತಿಳಿಯದೆ ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣು ಬಿಡುತ್ತಾ ನಿಂತಳು.ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ  ಕಳಿಸುವ  ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ  ನನ್ನವಳಿಗೆ,ಮೀನು ಮಾರುವವನು  'ಮೀನಾ ,ಮೀನಾ,'ಎಂದು ಕೂಗಿದ್ದು 'ಪುದೀನಾ ,ಪುದೀನಾ,' ಎಂದು ಕೇಳಿಸಿತ್ತು!!!