"ಪುದೀನಾ....ಪುದೀನಾ....!!"

ಸುಮಾರು ಇಪ್ಪತ್ತೆರಡು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದಿನ ಮಾತು.ರಾಯಚೂರಿನ ಶಾಖೋತ್ಪನ್ನ ಕೇಂದ್ರದ ಶಕ್ತಿನಗರದ ಕಾಲೋನಿಯಲ್ಲಿ ನಮ್ಮ ವಾಸ.ಮಕ್ಕಳಿನ್ನೂ ಸಣ್ಣವರು.ರಜಾ ದಿನಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಮಾಮೂಲು ದಿನಗಳಲ್ಲಿ ಬೆಳಗಿನ ಎಂಟು ಗಂಟೆ ಎಂದರೆ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಹೆಂಗಸರಿಗೆ  ನಿಜಕ್ಕೂ ತಲೆ ಬಿಸಿಯಾಗುವ ಸಮಯ.ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ ರೆಡಿ ಮಾಡಬೇಕು,ಬೆಳಗಿನ ನಾಸ್ತಾ ತಯಾರು ಮಾಡಬೇಕು.ನಂತರವೇ ಸ್ವಲ್ಪ ನಿರಾಳವಾಗಿ ಉಸಿರಾಡಬಹುದು!ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ದೋಸೆಗೆ ಯಾವ ಚಟ್ನಿ ಹೊಂಚುವುದು ಎಂದು ಯೋಚಿಸುತ್ತಿದ್ದಾಗ ಅವಳಿಗೆ ಹೊರಗೆ 'ಪುದೀನಾ,ಪುದೀನಾ' ಎಂದು ಕೂಗುವ ಸದ್ದು ಕೇಳಿತು.ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಸೊಪ್ಪು ,ತರಕಾರಿ ಮಾರುವವರು ಬರುತ್ತಿದುದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು.ನನ್ನ ಹೆಂಡತಿ ಹೊರಗೆ ಹೋಗಿ ಸೈಕಲ್ ಹಿಂದೆ ಬುಟ್ಟಿಯೊಂದನ್ನು ಕಟ್ಟಿಕೊಂಡು ಹೋಗುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಬ್ಬನನ್ನು 'ಇಲ್ಲಿ ಬಾರಪ್ಪಾ' ಎಂದು ಕರೆದು ಪುದೀನಾ ಕೊಳ್ಳಲು ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಹಣ ತಂದು ನೋಡುತ್ತಾಳೆ.......ಅವನು ಕೈಯಲ್ಲಿ ದೊಡ್ಡದೊಂದು ಮೀನು ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು .....'ಮೀನಾ .....ಮೀನಾ' ...ಎಂದು ಕೂಗಿದ.ಶುದ್ಧ ಶಾಖಾಹಾರಿಯಾದ ನನ್ನವಳು ನಿಜಕ್ಕೂ ಹೌಹಾರಿ ,ಏನು ಹೇಳುವುದೋ ತಿಳಿಯದೆ ಕಣ್ಣು ಕಣ್ಣು ಬಿಡುತ್ತಾ ನಿಂತಳು.ಮಕ್ಕಳನ್ನು ಶಾಲೆಗೆ  ಕಳಿಸುವ  ಗಡಿಬಿಡಿಯಲ್ಲಿದ್ದ  ನನ್ನವಳಿಗೆ,ಮೀನು ಮಾರುವವನು  'ಮೀನಾ ,ಮೀನಾ,'ಎಂದು ಕೂಗಿದ್ದು 'ಪುದೀನಾ ,ಪುದೀನಾ,' ಎಂದು ಕೇಳಿಸಿತ್ತು!!!