"ನೀ ...ನನ್ನ ನೋಡಿ ಎದಕ್ ನಕ್ಕೀ? "

ಇದು ಸುಮಾರು ನಲವತ್ತು ವರ್ಷಗಳ ಹಿಂದೆ ನಡೆದದ್ದು.ನಮಗಾಗ ಮೊದಲ ಎಮ್.ಬಿ.ಬಿ.ಎಸ್.ಪರೀಕ್ಷೆಯ ದಿನಗಳು.ರಾತ್ರಿಯೆಲ್ಲಾ ಕೂತು ಓದುತ್ತಿದ್ದರಿಂದ ,ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ಹನ್ನೆರಡರ ವೇಳೆಗೆ "ಟೀ ಬ್ರೇಕ್ "ಗೆಂದು ನಮ್ಮ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನ ಎದುರು 'ಹರಟೆ ಕಟ್ಟೆಯ' ಬಳಿ ಸೇರುತ್ತಿದ್ದೆವು .ಹೀಗೇ ಒಂದು ದಿನ ಟೀ ಕುಡಿದು ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ದ ಕಲ್ಲು ಬೆಂಚಿನ ಮೇಲೆ ಕುಳಿತು ಹರಟೆ ಹೊಡಿಯುತ್ತಿದ್ದೆವು. ಪಕ್ಕದ ಹಾಸ್ಟೆಲ್ ನಿಂದ ನಮ್ಮ ಸೀನಿಯರ್ ಹಡಪದ್ ಬರುತ್ತಿದ್ದರು.ಅವರನ್ನು ಒಬ್ಬ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ.ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ ವ್ಯಕ್ತಿಯನ್ನು ಕುರಿತು ಹಡಪದ್ "ಲೇ...!!! ಸುಮ್ನಾ ಹೋಗೋ ಯಪ್ಪಾ...!!!ಯಾಕ್ ಹಿಂಗ ಕಾಡಾಕ ಹತ್ತೀ? ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ನಾ ಯಾಕ ನಗಲೋ?ಮತ್ತ ನನ್ನ ಹಿಂದೆ ಬಂದರ ಒದೀತೀನಿ ನೋಡು ಮಗನಾ !!!" ಎಂದು ಜೋರಾಗಿ ಕೂಗುತ್ತಿದ್ದರು. ನಾವು ಹಡಪದ ರನ್ನು ಏನೆಂದು ವಿಚಾರಿಸಿದಾಗ ತಿಳಿದಿದ್ದು ಇಷ್ಟು. ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ಎಂಟು ಘಂಟೆಯ ವೇಳೆಗೆ ಹಡಪದ್,ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತರೊಬ್ಬರ ಜೊತೆ ಮೆಸ್ಸಿನಲ್ಲಿ ಊಟ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದರು.ಅವರ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೇಳಿದ ಯಾವುದೋ ಜೋಕಿಗೆ ಇವರು ಜೋರಾಗಿ ನಕ್ಕರು.ನಗುತ್ತಾ ಅವರಿಗೆ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ಸಹಜವಾಗಿ ಅವರ ದೃಷ್ಟಿ , ಎದುರು ಕೂತಿದ್ದ ಈ ವ್ಯಕ್ತಿಯ ಮೇಲೆ ಬಿತ್ತು. ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ, ಅವರು ತನ್ನನ್ನೇ ನೋಡಿ ನಗುತ್ತಿದ್ದಾರೆ ಎಂದು ಅಪಾರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಂಡ.ಇವರು ಎಷ್ಟು ಹೇಳಿದರೂ ಕೇಳಲು ತಯಾರಿರಲಿಲ್ಲ.ರಾತ್ರಿ ಸುಮಾರು ಎಂಟು ಘಂಟೆಯಿಂದ ಅವರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಾ "ನನ್ನನ್ನು ನೋಡಿ ಎದಕ್ ನಕ್ಕೀ ?"ಎಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ್ತಾ ಗಂಟು ಬಿದ್ದಿದ್ದ.ಹಡಪದ್"ನಾ ನಿನ್ನ ನೋಡಿ ನಕ್ಕಿಲ್ಲೋ ಯಪ್ಪಾ....!!"ಎಂದು ಒಂದು ಸಾವಿರ ಸಲ ಹೇಳಿದರೂ ,ಅವನು ಅವರನ್ನು ಹಿಂಬಾಲಿಸುವುದನ್ನು ಬಿಟ್ಟಿರಲಿಲ್ಲ.ಅವನದು ಒಂದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ "ನನ್ನ ನೋಡಿ ಎದಕ್ ನಕ್ಕೀ?".ಕಾಲೇಜಿನ ಕ್ಯಾಂಪಸ್ಸಿನ ತುಂಬೆಲ್ಲಾ ಹೀಗೇ ರಾತ್ರಿ ಎಂಟರಿಂದ ಹನ್ನೆರಡರವರೆಗೂ,ಅವನು ಅದೇ ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳುತ್ತಾ ,ಅವರು ಅದೇ ಉತ್ತರ ಕೊಡುತ್ತಾ ಸುತ್ತುತ್ತಿದ್ದರು.ಹಡಪದ್ ಎಲ್ಲೇ ಹೋದರು ಆ ವ್ಯಕ್ತಿ ಹಿಂಬಾಲಿಸುತ್ತಿದ್ದ.ಟಾಯ್ಲೆಟ್ ಒಳಗೆ ಹೋಗಿ ಅರ್ಧ ಘಂಟೆ ಬಾಗಿಲು ಹಾಕಿಕೊಂಡರೂ ಅವನು ಬಾಗಿಲ ಹೊರಗೇ ಕಾಯುತ್ತಿದ್ದನಂತೆ!!ನಾವೆಲ್ಲಾ ಸೇರಿ ಆ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಹೇಳುತ್ತಿದ್ದೆವು.ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಹಡಪದ್ ಅವನ ಕಣ್ಣು ತಪ್ಪಿಸಿ ಕತ್ತಲಲ್ಲಿ ಮರೆಯಾಗಿದ್ದರು. ಅವನು ನಮ್ಮಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಮತ್ತೆ ಅವರನ್ನು ಹುಡುಕುತ್ತಾ ಹೊರಟ !!ನಾವೆಲ್ಲಾ ಹಡಪದ್ ರ ಫಜೀತಿ ಯನ್ನು ನೆನೆಸಿಕೊಂಡು ಹೊಟ್ಟೆ ಹುಣ್ಣಾಗುವಷ್ಟು ನಗುತ್ತಾ ನಮ್ಮನಮ್ಮ ರೂಮುಗಳಿಗೆ ಓದಲು ಹೊರಟೆವು.ಮೊನ್ನೆ ನಾನು ನನ್ನ ಗೆಳೆಯ ಸೇರಿದಾಗ ಈ ಘಟನೆ ನೆನಪಾಗಿ ನಕ್ಕಿದ್ದೂ ನಕ್ಕಿದ್ದೆ.ಅದನ್ನು ನಿಮ್ಮಜೊತೆ ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದೇನೆ .ನೀವೂ ನಕ್ಕು ಹಗುರಾಗಿ.ನಮಸ್ಕಾರ.