ಕವಿತೆ -------ಲಾಭ,ನಷ್ಟ----ಒಂದು ಲಹರಿ

ಭಾವನೆಗಳಿಗೆ ಮಾತಿನ ಕುಂಚದಲ್ಲಿ ಬಣ್ಣ ಬಳಿದು ,ಕಾಗದದ ಮೇಲೆ ಅಕ್ಷರಗಳಲ್ಲಿ ಮೂಡಿಸುವುದಿದೆಯಲ್ಲ ,ಅದೊಂದು ಅದ್ಭುತ ಅನುಭಾವವೀಯುವ ಶಬ್ದ ಚಿತ್ರ!   ಕವಿತೆಗಳಲ್ಲಿ ಅವಿತಿರುವ ಶಬ್ಧಗಳನ್ನು ಹೊರ ತೆಗೆದು ,ಒರೆಗೆ ಹಚ್ಚಿ ನೋಡಿದಾಗ ಹೊಸ ಅರ್ಥವೊಂದು ಹೊಳೆದು ಖುಷಿ ಕೊಡುತ್ತದೆ .ಬರೆದವರಿಗೋ ಬರೆದ ಸಂತೋಷ !ಓದುವ ನೂರಾರು ಮಂದಿಗೆ ಅವರವರ ಭಾವಕ್ಕೆ ತಕ್ಕಂತೆ ನೂರಾರು ಅರ್ಥಗಳ ಹೊಳಹು !ಒಟ್ಟಿನಲ್ಲಿ ಇದೂ ಒಂದು ಸೌಂದರ್ಯೋಪಾಸನೆ. ಪ್ರತಿಯೊಂದರಲ್ಲಿಯೂ  ಬೆಡಗು ಕಾಣುವ ಮಗುವಿನ ಬೆರಗುಗಣ್ಣು  ಇಲ್ಲದಿದ್ದರೆ ಬದುಕು ಸಪ್ಪೆ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ಯಾಂತ್ರಿಕತೆ ಕಾಡುತ್ತದೆ.ಯಾವುದರಲ್ಲಿಯೂ ಆಸಕ್ತಿ ಇಲ್ಲದೆ ಬದುಕು ಬೋರ್ ಎನಿಸುತ್ತದೆ .ಎಲ್ಲರೂ ಒಂದಲ್ಲ ಒಂದು ಸಲ ಇದನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿದವರೇ .ಕವಿತೆ ಬರೆಯುವುದರಿಂದ ಅಥವಾ ಓದುವುದರಿಂದ ಏನು ಲಾಭ ?ಅದರಿಂದೇನು ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬುತ್ತದೆಯೇ ?ಎಂದು ಕೇಳುವವರಿದ್ದಾರೆ .ಅವರಿಗೆ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಂದರ ಚಿಂತೆ ಬಿಟ್ಟು ಬೇರಾವಚಿಂತೆಯಿಲ್ಲ.
ಆದರೆ ನನ್ನಂತಹ ನೂರಾರು ಮಂದಿಯ ಸ್ಥಿತಿ ಹಾಗಿಲ್ಲವಲ್ಲ !ಹೊಟ್ಟೆ ತುಂಬಿಸಿ ಕೊಂಡರೆ ಆಯಿತೆ ?ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಆಹಾರ ಬೇಡವೇ?ಸಂಗೀತ ,ಸಾಹಿತ್ಯ ,ಚಿತ್ರಕಲೆ ಇವೆಲ್ಲಾ ಮನಸ್ಸಿಗೆ ಮುದ ನೀಡುವಂತವು .ಮಾನಸಿಕ ಸ್ವಾಸ್ತ್ಯ ಕಾಪಾಡು ವಂತವು.ನಮ್ಮ ಇಂದಿನ ಒತ್ತಡ ತುಂಬಿದ ಜೀವನಕ್ಕೆ ಇವೆ ಮದ್ದು .ಬದುಕಿನ ಏರಿಳಿತಗಳ ,ಹೊಂಡಗಳು ತುಂಬಿದ ಹಾದಿಯಲ್ಲಿ ,ಜೀವನದ ಪಯಣವನ್ನು ಸುಗಮವಾಗಿಸುವ shock absorbers ಇದ್ದ ಹಾಗೆ.ಇದರಲ್ಲಿ ವ್ಯಾವಹಾರಿಕ ಲಾಭ ಅಥವಾ ನಷ್ಟದ ಪ್ರಶ್ನೆಯೇ ಬರುವುದಿಲ್ಲ .ಸದಾ ಸ್ಪಂದಿಸುತ್ತಿರುವ ಮುದಗೊಂಡ ಚೈತನ್ಯ ತುಂಬಿದ ಮನಸ್ಸೇ ಇದರ ಲಾಭ.!