ಹೊರಟು ಗಂಟೆ ಒಂದಾಗಿದೆ-----------,
ನಿಶೆಯ ಮಡಿಲಲ್ಲಿ ರಸ್ತೆ ತಣ್ಣಗೆ ಮಲಗಿದೆ!
ಬಸ್ಸಿನದೋ ಜೋರು ಗೊರಕೆ --------!ನನ್ನ ಬಳಿ ನಿದ್ದೆಯ ಸುಳಿವಿಲ್ಲ -------!
ಪಕ್ಕದ ಬರ್ತಿನ ಭೂಪ -------,
ನಡುರಾತ್ರಿ ಹನ್ನೆರಡಕ್ಕೆ ಎದ್ದು ,
ತನ್ನ ಮೊಬೈಲಿನಲ್ಲಿ ಯಾರ ಜೊತೆಯೋ,
ಎಡೆ ಬಿಡದೆ ಜೋರು ದನಿಯಲ್ಲಿ,
ಸಂ ---------ವಾದ ,ನಡೆಸಿದ್ದಾನೆ .
ತಾನೂ ನಿದ್ರಿಸಲೊಲ್ಲ ನಮ್ಮನ್ನೂ ಬಿಡಲೊಲ್ಲ.
ನಿಲ್ಲಿಸಲೊಲ್ಲ-------ತನ್ನ ಸೊಲ್ಲ !
ಆಕ್ಸ್ಹೇಪಿಸಲು-------------,
ಬರ್ತ್ ನನ್ನದು ,ಮೊಬೈಲ್ ನನ್ನದು ,
ಮಾತು ನನ್ನ ಬರ್ತ್ ರೈಟು ಎಂದ!
ಎಲ್ಲವೂ ನಿನ್ನದೇ ಹೌದು ತಂದೆ ,
ಆದರೆ ಕಿವಿ ನನ್ನದಲ್ಲವೇ ಎಂದೆ.
ಸಧ್ಯ ---------ಸುಮ್ಮನಾದ !
ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ -----ಮುಂದೆ !
ಒಳ್ಳೇ ಭೂಪ!...ಕಿವಿ ಅವನದಲ್ಲದ್ದರಿ೦ದ ಸುಮ್ಮನಾದನಿರಬೇಕು.
ReplyDeleteಚೆನ್ನಾಗಿ ಬರೆದಿದ್ದೀರಿ. ವ೦ದನೆಗಳು.
Dhanyavaadagalu.mobile haavali hucchu hecchagi yenna kivudana maadayya tande,endu bedikolluvantaagide.
ReplyDeleteಮೊಬೈಲ್ ನಶೆ... ನಿಮಗೊಂದು ಕೆಟ್ಟ ಅನುಭವವವಾದರೂ ಈ ಕವನ ಖುಷಿ ಕೊಟ್ಟಿದೆ.
ReplyDeletethankyou bhat sir.Even an irritating experience can bring out a poetry!interesting!
ReplyDelete