ಮೆಚ್ಚಿದ ಕವನ ;'ಸರಳ ಮಾತು'-ಚಂದ್ರ ಶೇಖರ ಕಂಬಾರ (ಬೆಳ್ಳಿ ಮೀನು ಸಂಕಲನದಿಂದ)

ಹೆರಿಗೆ ವಾರ್ಡಿನ ಆ ಕೊನೆ ಹಾಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ 
ಚೊಚ್ಚಲು ಬಾಣಂತಿ ,ಇನ್ನೂ ಬಾಲೆ 
ಅಲ್ಲಿ ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ಹೂ ಬಿಟ್ಟಿದೆ ಬಳ್ಳಿ ,
ಗೊತ್ತೇ ಆಗೋದಿಲ್ಲ ,ಅದು ಅರಳಿದ್ದು ಕ್ಯಾಲೆಂಡರಿನಲ್ಲಿ !

ಉಳಿದ ಬಾಣಂತಿಯರಿಗೆಷ್ಟೊಂದು ಕರುಳಿನ ಬಳ್ಳಿ!
ಕುಲು ಕುಲು ನಗುವ ,ಕೈ ತುಂಬಾ ಕಾಣಿಕೆ ತರುವ 
ಬಂಧು ಬಾಂಧವ ಮಂದಿ ,ಬಾಯ್ತುಂಬ ಬೂಂದಿ .

ಈಕೆಯ ಬಳಿಗ್ಯಾರೂ ಬರೋದಿಲ್ಲ,ನಗೋದಿಲ್ಲ ,ಕ್ಷೇಮ ಕೇಳೋದಿಲ್ಲ.
ಗಂಡನೋ ಮಿಂಡನೋ ಈ ಪಿಂಡದ ಕಾರಣಿಕನ
ಸುಳಿವಿಲ್ಲ ,ದಾಖಲೆಯಲ್ಲಿ ಅವನ ಹೆಸರೂ ಇಲ್ಲ.

ಇವಳ ಬಳಿ ಸುಳಿವವಳು ನರ್ಸೊಬ್ಬಳೇ,
ಅವಳ ತುಟಿಯಂಚಿಗೂ ಬಿಳಿಯ ನಗೆಯೇ .


ಬರುತ್ತಾರಲ್ಲ ,ಬಂಧು ಬಾಂಧವ ಮಂದಿ ,ಬಂದವರು 
ಬಂದು ,ಕೊಡುವಷ್ಟು ಕೊಟ್ಟು ನೋಡುವಷ್ಟು ನೋಡಿ 
ನೋಡಿದ ಮೇಲೆ ,ಎಲ್ಲರ ವಂಕಿ ದೃಷ್ಟಿ ಇವಳ ಕಡೆಗೇ,
ಅವರೆಲ್ಲ ಹಿಂಡು ಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಪುಂಡು ಪೋಕರಿ ಕಥೆಯ 
ಹೆಣೆಯುವವರೇ;
ಇವಳ ತೋಳಿಗೆರಡು ಕಥೆ ,ಮುಖಕ್ಕೆ ಮೂರು ಕಥೆ 
ಕಣ್ಣಿನೊಳಗೆ ಇನ್ನೇನು ಕಥೆಗಳಿವೆಯೋ;


ಇದ್ಯಾವುದರ ಎಗ್ಗಿಲ್ಲದ ತಾಯಿ 
ಮೈ ಮರೆತ ಮಾಯಿ 
ಹಿಗ್ಗಿ ಹಸಿರಾಗಿ ,ಉಬ್ಬಿ ಮೊಗ್ಗಾಗಿ ,ಬಿರಿದು ಹೂವಾಗಿ 
ಬಗೆ ಬಗೆಯ ಧಗೆಯಿಂದ ಮಗುವನ್ನು ಕುಲುಕಿ 
ಪಲುಕುತ್ತ ಲಕಳಕಿಸುತ್ತಾಳೆ ಮಳೆಯೊಳಗಿನ ಮಲೆನಾಡಿನಂತೆ !

ಅಥವಾ ,
ನಾವು ಎಷ್ಟೆಂದರೂ ಕ್ಯಾಲೆಂಡರಿನಲ್ಲಿ ನಿಸರ್ಗವನ್ನಿಟ್ಟು 
ಮೊಳೆ ಹೊಡೆದು ಗೋಡೆಗೆ ನೇತು ಹಾಕುವ ಮಂದಿ ,
ಈ ಸರಳ ಮಾತು ನಮಗೆ ತಿಳಿದೀತು ಹೇಗೆ ?


(ನಾಳೆ 'ಅಮ್ಮಂದಿರ'ದಿನಾಚರಣೆ.ಜಗತ್ತಿನ ಎಲ್ಲಾ ತಾಯಂದಿರಿಗೂ ನನ್ನ,ಕೋಟಿ ಕೋಟಿ ನಮನಗಳು )